Η εκδίκηση των Αγγέλων
Λένα Μαντά
"Ο ψίθυρος του ευχαριστημένου αναγνώστη, κάνει ένα βιβλίο να πουλάει δεκάδες χιλιάδες αντιτύπων."
Συνέντευξη στην Χαριτίνη Μαλισσόβα
Με αφορμή το νέο της βιβλίο "Η εκδίκηση των Αγγέλων" η συζήτηση με την Λένα Μαντά.
Μια συνομιλία που ξέφυγε από τα πλαίσια του βιβλίου της,που ήδη βρίσκεται πρώτο στις λίστες των ευπώλητων.
Σε μία συνέντευξη με ερωτήσεις που δεν είχαν σκοπό να χαιδέψουν τη γνωστή συγγραφέα,η Λένα Μαντά δεν διστάζει να απαντήσει σε όλα,χωρίς περικοπές και με το δικό της,χειμαρρώδη τρόπο.
Πού εντάσσει η ίδια τα βιβλία της,ποια είναι τα δικά της αναγνώσματα και ποιοι είναι οι λογοτέχνες που την ώθησαν στη συγγραφή;
Πόσο λογοτεχνική πιστεύει ότι είναι η γραφή της αλλά και ποιους άλλους συγγραφείς προτείνει στο αναγνωστικό της κοινό;
"Η εκδίκηση των αγγέλων",το νέο σας μυθιστόρημα, το οποίο έχει ήδη αγαπηθεί από τις αναγνώστριές σας. Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο γράφετε ένα βιβλίο, ποια ιδιαιτερότητα έχει το ανά χείρας βιβλίο σας;
Η ιδιαιτερότητα έγκειται στο γεγονός ότι μετά τα πέντε κλειδιά δοκιμάζω ξανά τις δυνάμεις μου σ’ ένα μυθιστόρημα με χροιά αστυνομικού, με περισσότερη αγωνία και ανατροπές. Η εκδίκηση των αγγέλων, καταγράφει τις έρευνες μιας συγγραφέως για να ανακαλύψει τα αίτια θανάτου ενός εικοσάχρονου κοριτσιού, όταν δύο ιατροδικαστές αδυνατούν να βρουν το ιατρικό πρόβλημα που επέφερε το μοιραίο στην άτυχη κοπέλα. Μόνο που η Γαλάτεια, η ηρωίδα μου, αρχίζοντας τις έρευνες, δεν μπορεί να φανταστεί πόσα κρυμμένα και καταστροφικά μυστικά θα έρθουν στην επιφάνεια.
Γιατί κρίνετε σκόπιμο να γράψετε εισαγωγικό-επεξηγηματικό σημείωμα στους αναγνώστες σας;
Γιατί μου αρέσει να επικοινωνώ απευθείας με το αναγνωστικό κοινό, να τους λέω λίγα πράγματα για τον τρόπο που δημιουργήθηκε το βιβλίο, πριν παραδώσω την σκυτάλη της αφήγησης στους ήρωές μου.
Σε ποια κατηγορία εντάσσετε τα βιβλία σας;Είναι ροζ ή γυναικεία λογοτεχνία;
Στην λογοτεχνία, όπως και στην τέχνη καλό είναι να μην βάζουμε ταμπέλες που εξ ορισμού δείχνουν στενά μυαλά. Δεν αναγνωρίζω καμιά από τις δύο «κατηγορίες» που θέτετε. Δεν υπάρχει γυναικεία λογοτεχνία, όταν υπάρχουν και άντρες που διαβάζουν Μαντά, Δημουλίδου, Ζαΐρη, Μανιάτη και ατελείωτος ο κατάλογος. Όπως επίσης χιλιάδες γυναίκες διαβάζουν Πολυράκη, Σακελλαρόπουλο, Παπαθεοδώρου μαζί με Κορτώ, Τατσόπουλο και τόσους άλλους. Όσο για το ροζ…. Αυτό ας το κρίνει το ίδιο το αναγνωστικό κοινό. Εμένα πάντως το συγκεκριμένο χρώμα δεν με «χαλάει» για να μην πω ότι στην παρούσα γκρίζα φάση της ζωής μας, το έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ!
Υπάρχουν άντρες στο αναγνωστικό σας κοινό; Τι συναισθήματα σας ανασύρει το γεγονός ότι το όνομά σας είναι αναγνωρίσιμο ακόμα και σε όσους δεν διαβάζουν βιβλία;
Σαφώς και υπάρχουν άντρες αναγνώστες όπως ήδη είπα. Σημειώστε όμως, ότι στατιστικά οι γυναίκες είναι πιο δυναμικό αναγνωστικό κοινό, διαβάζουν περισσότερο και γι αυτό, επανερχόμενη στην προηγούμενη ερώτησή σας, πολύ βιαστικά κάποιοι πετάνε με απαξιωτικό τρόπο τον χαρακτηρισμό «γυναικεία λογοτεχνία» Όσο για την δεύτερη ερώτησή σας, νομίζω ότι είναι αυτονόητη η απάντηση! Είναι χαρά και τιμή για μένα που μετά από 15 χρόνια στον χώρο, ακόμα και όσοι δεν έχουν διαβάσει ποτέ βιβλίο μου, έρχονται στις παρουσιάσεις μου για να με γνωρίσουν και από κοντά.
Η Λένα Μαντά γράφει ευπώλητα βιβλία ή ερευνά,μελετά και ψάχνει πριν γράψει; Μήπως οι στήλες των ευπώλητων θα έπρεπε να έχουν περισσότερες κατηγορίες;
Γιατί ασχολείστε τόσο με κατηγορίες, είδη και… ταμπέλες; Ποιον ενδιαφέρουν όλα αυτά; Πάντως όχι το αναγνωστικό κοινό που ψάχνει ένα βιβλίο να περάσει την ώρα του, να ταξιδέψει να χαλαρώσει και ν’ απομακρυνθεί από μια πραγματικότητα που στις μέρες μας πονάει όλο και πιο πολύ. Δεν υπάρχουν πολλοί που διαβάζουν τα ευπώλητα πριν αγοράσουν ένα βιβλίο. Ο ψίθυρος του ευχαριστημένου αναγνώστη, κάνει ένα βιβλίο να πουλάει δεκάδες χιλιάδες αντιτύπων. Όσο για μένα, σαφώς και κάνω την απαιτούμενη έρευνα όπου είναι απαιτητό από το θέμα του ίδιου του βιβλίου! Όταν έγραψα την Θεανώ ή την Ντάτα που είχαν ιστορικά στοιχεία, πώς θα τα κατέγραφα, αν πρώτα δεν τα είχα η ίδια διαβάσει και μάθει;
Επικρατεί η αντίληψη ότι για να γίνει κάποιος καλός συγγραφέας πρέπει να έχει διαβάσει πολλά βιβλία προηγουμένως. Εσείς περάσατε από αυτό το στάδιο;
Σαφώς και έχω διαβάσει πολλά, μα πάρα πολλά βιβλία. Στα εκδοτικά δρώμενα, εμφανίστηκα λίγο πριν τα σαράντα μου και μέχρι τότε, ήμουν μια φανατική αναγνώστρια, όπως είμαι και τώρα όταν δεν γράφω.
Ποια βιβλία και ποιοι συγγραφείς έδωσαν ώθηση στην πένα σας;
Στην εφηβεία μου διάβαζα τα πάντα. Κλασσική κυρίως λογοτεχνία αλλά όταν συναντήθηκα με την πένα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, έμεινα για πολλά χρόνια πιστή στην μαγεία του. Και επειδή η συγγραφή απορρέει από το μυαλό και την ψυχή, όσα διάβασα, όσα έζησα και όσα ένιωσα, είναι αυτά που δημιουργούν τώρα τα μυθιστορήματα που γράφω.
Τι απαντάτε σε όσους σας απορρίπτουν δημοσίως ενώ πάντα διαβάζουν τα βιβλία σας;
Είναι γνωστό πλέον ότι δεν απαντώ στους επικριτές μου, δεν ασχολούμαι με οτιδήποτε αρνητικό, δεν δηλητηριάζω την ψυχή μου. Ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφράζει την γνώμη του και εγώ αφήνομαι στην κρίση του αναγνωστικού κοινού που είναι ο απόλυτος κριτής της δουλειάς μου.
Ξεχωρίζετε κάποιο από τα βιβλία σας;θεωρείτε ότι κάποιο είναι πιο αξιόλογο (λογοτεχνικά) από τα υπόλοιπα;
Αγαπώ ιδιαίτερα το Με Λένε Ντάτα γιατί λάτρεψα την ηρωίδα, όπως και το Βαλς με δώδεκα θεούς που το θεωρώ γούρι μου, καθώς με αυτό ξεκίνησα την συνεργασία μου με τις εκδόσεις Ψυχογιός. Το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, θα το αφήσω αναπάντητο και μόνο γιατί τοποθετήσατε σε παρένθεση την λέξη «λογοτεχνικά». Για μένα όλα μου τα βιβλία είναι λογοτεχνικά και δεν θ’ απαξίωνα το έργο μου, διαχωρίζοντας κάποιο από τα άλλα.
Εκτός από τα βιβλία σας, ποια βιβλία θα προτείνατε στις αναγνώστριές σας;
Θα τους έλεγα να μην χάσουν «Το Σημάδι», του Μένιου Σακελλαρόπουλου, «Τα ηράνθεμα θ’ ανθίσουν ξανά» του Γιώργου Πολυράκη, όλα τα βιβλία της αείμνηστης Καίτης Οικονόμου καθώς και «Τα δάκρυα του Θεού της Δημουλίδου. Επιπλέον όποιο βιβλίο της Άννας Γαλανού κι αν διαβάσουν θα περάσουν όμορφα! Συμπληρώνω και «Το μυστικό της πεταλούδας» της Ισμήνης Μπάρακλη που διάβασα πρόσφατα και μ’ ενθουσίασε. Γενικά θα πρότεινα στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες να ξεναγηθούν αναγνωστικά στην σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία που δίνει εξαιρετικά δείγματα δουλειάς.
Για ποιους λόγους προτιμάτε το αίσιο τέλος στα βιβλία σας;
Γιατί και σαν άνθρωπος θέλω όλα να τελειώνουν όμορφα, η ίδια η ζωή ν’ αφήνει γλυκιά γεύση. Θέλω και ως αναγνώστρια και ως συγγραφέας να κλείνω κάθε βιβλίο που διαβάζω ή γράφωχαμογελαστή. Να τελειώνει αν όχι ευχάριστα, τουλάχιστον ευοίωνα. Κάθε μυθιστόρημα είναι ένα ταξίδι και στα ταξίδια όλοι θέλουμε να περνάμε όμορφα!
Έχετε σκεφτεί ή αποφασίσει για τον τίτλο του επόμενου βιβλίου σας;
Το επόμενο βιβλίο μου έχει ήδη παραδοθεί στις εκδόσεις Ψυχογιός και θα κυκλοφορήσει τον Μάιο του 2017 όπως πάντα, αλλά είναι πολύ νωρίς για να πούμε οτιδήποτε γι αυτό.