Φραντσέσκα Αλμπανέζε - Τι είναι η παιδική ηλικία στην Παλαιστίνη;
Η υπόθεση της Χιντ Ρατζάμπ, του εξάχρονου κοριτσιού που δολοφονήθηκε μαζί με την οικογένειά της από τεθωρακισμένο όχημα του IDF, έγινε παγκόσμιο σύμβολο του τρόμου που βιώνουν οι άμαχοι, ιδιαίτερα τα παιδιά, στη Γάζα. Η δημοσιοποίηση της τελευταίας κλήσης του κοριτσιού προς τις υπηρεσίες διάσωσης και η λεπτομερής τεκμηρίωση της ισραηλινής δολοφονικής επίθεσης προκάλεσαν διεθνή συγκίνηση, αλλά και κινητοποίηση. Το Ίδρυμα Χιντ Ρατζάμπ με έδρα το Βέλγιο, έχει συγκεντρώσει χιλιάδες αποδεικτικά στοιχεία με σκοπό τη λογοδοσία του Ισραήλ για τα εγκλήματα πολέμου, ενώ το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» προβάλλεται πλέον και στις ελληνικές αίθουσες. Παρακάτω ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο της Φραντζέσκα Αλμπανέζε με τίτλο «Όταν ο κόσμος κοιμάται», που αναφέρεται στα γεγονότα.
Να φτάσει στο σηµείο να µη φοβάται πια. Αυτός
είναι ο τελικός σκοπός του ανθρώπου.
ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ, Το µονοπάτι µε τις αραχνοφωλιές
Tέλη Ιανουαρίου 2024. Η Χιντ Ρατζάµπ είναι έξι ετών. Κουρνιασµένη στο πίσω κάθισµα του αυτοκινήτου των θείων της, αγκαλιάζει σφιχτά τα τέσσερα ξαδελφάκια της. Μόλις είχε φτάσει η πολλοστή εντολή εκκένωσης στη δυτική Γάζα, και η µητέρα της µε τα αδέλφια της το είχαν σκάσει πεζοί. Επειδή όµως βρέχει και κάνει κρύο, οι θείοι της την πήραν µαζί τους στο αυτοκίνητο.
Είναι νωρίς το απόγευµα, οι ήχοι από τις βόµβες φτάνουν µέχρι µες στο αυτοκίνητο και τα οχήµατα φαίνεται να είναι κολληµένα σε κάποιο µποτιλιάρισµα. Κάτι δεν πάει καλά. Οι θείοι της το νιώθουν, είναι νευρικοί και µιλούν έντονα και ανήσυχα. Κοντά σ’ ένα βενζινάδικο στην περιοχή Τελ αλ-Χάουα, το αυτοκίνητο δέχεται καταιγισµό πυρών από το ισραηλινό πυροβολικό. Και µετά, µια παράξενη παγωµένη σιγή. Η Χιντ κοιτάζει γύρω της· κανείς δεν µιλάει, όλοι είναι σωριασµένοι. Με χέρια που σίγουρα τρέµουν, παίρνει το τηλέφωνο από τα δάχτυλα της 15χρονης ξαδέλφης της Λαγιάν, η οποία χτυπήθηκε την ώρα που µιλούσε µε µέλη της Ερυθράς Ηµισελήνου. Η Χιντ εξηγεί πως «οι άλλοι είναι νεκροί ή ίσως κοιµούνται» και ικετεύει για βοήθεια. «Το τανκ είναι δίπλα µου. Κινείται. Θα έρθεις να µε πάρεις; Φοβάµαι πολύ».
Από την άλλη άκρη της γραµµής, η διασώστρια –κατατροµαγµένη, γνωρίζοντας καλά ποιον κίνδυνο διατρέχει η Χιντ– της απαντά µε στοργή: «Χαµπίµπτι», «αγάπη µου», και µένει στη γραµµή για να µην την αφήσει µόνη.
Μετά από τρεις ώρες επικοινωνίας –τόσες χρειάστηκαν οι συνάδελφοί της για να συντονιστούν µε τις ισραηλινές αρχές, προκειµένου να εντοπίσουν το όχηµα και να πάρουν την άδεια να διασώσουν τη µικρή– το µέλος της Ερυθράς Ηµισελήνου καθησυχάζει τη Χιντ ότι δύο διασώστες έρχονται να τη βοηθήσουν. Η ηχογράφηση αυτής της σπαρακτικής συνοµιλίας, µε τη ζωή της µικρής να κρέµεται από µια κλωστή, έχει µείνει στην ιστορία· και ελπίζουµε ότι µια µέρα θα φτάσει στα χέρια των δικαστών που θα τιµωρήσουν τους υπεύθυνους της σφαγής στην οποία η Χιντ δολοφονήθηκε από τον ισραηλινό στρατό.
∆ώδεκα ηµέρες αργότερα, το άψυχο κορµί της Χιντ θα βρεθεί σ’ εκείνο το αυτοκίνητο που είχε δεχτεί πάνω από 300 σφαίρες, γιατί κάποιος δεν σταµατούσε να το γαζώνει, κοντά στο ασθενοφόρο µε τα πτώµατα των µελών της Ερυθράς Ηµισελήνου, που δεν είχαν προλάβει να φτάσουν κοντά της. Οι έρευνες της βρετανικής οµάδας της Εγκληµατολογικής Αρχιτεκτονικής (Forensic Architecture), µε επικεφαλής τον καθηγητή Εγιάλ Βάιτσµαν, ανασυνθέτοντας τα γεγονότα και λαµβάνοντας υπόψη τις αποστάσεις και τα πορίσµατα της βαλλιστικής εξέτασης, απέδειξαν ότι «είναι απίθανο» οι Ισραηλινοί στρατιώτες που πυροβόλησαν από το τεθωρακισµένο άρµα µάχης να µην είχαν καθαρή εικόνα και να µην είχαν δει τους αµάχους στο όχηµα – µεταξύ των οποίων και δύο κοριτσάκια.
Η ιστορία της Χιντ έγινε ένα σύµβολο της αγριότητας της ισραηλινής επίθεσης εναντίον του πληθυσµού της Γάζας την επαύριο της 7ης Οκτωβρίου 2023. Όµως η µικρή δολοφονήθηκε τρεις µήνες µετά τις επιθέσεις της Χαµάς, όταν το Ισραήλ είχε ήδη σκοτώσει πάνω από είκοσι έξι χιλιάδες ανθρώπους, εκ των οποίων τουλάχιστον δέκα χιλιάδες παιδιά. Πώς είναι δυνατόν να έγινε ανεκτό όλο αυτό; Και πώς είναι δυνατόν ακόµα και σήµερα –στα τέλη Μαρτίου 2025, ενώ ολοκληρώνω τη διόρθωση αυτού του βιβλίου– όταν οι επιβεβαιωµένοι θάνατοι παιδιών έχουν ξεπεράσει τις δεκαεπτά χιλιάδες, εκ των οποίων οι χίλιοι αφορούν παιδιά κάτω του ενός έτους, να συνεχίζει να βασιλεύει ασταµάτητα η µηχανή του θανάτου που έθεσε σε κίνηση το Ισραήλ και µάλιστα χωρίς καµία απολύτως τιµωρία;
Η απάντηση κρύβεται σε δεκαετίες ρητορικής χειραγώγησης, που διαστρέβλωσαν την αντίληψη για τις σχέσεις δύναµης µεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια αυτό το αφήγηµα έκανε πολλούς να πιστεύουν πως οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι ευθύνονται για όσα τους επιφυλάσσει η µοίρα και για την κατάστασή τους, πως αντιπροσωπεύουν µια υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ. Ακόµα και τα παιδιά; Ναι, ακόµα κι αυτά· και ίσως κυρίως αυτά, γιατί, σύµφωνα µε τη λογική της επίθεσης που εξαπέλυσε το Ισραήλ µετά τις 7 Οκτωβρίου, κάθε παλαιστινιακή ζωή θεωρείται δυνητικός µελλοντικός κίνδυνος για την επιβίωση του κράτους του Ισραήλ.
Πόσα Παλαιστίνια παιδιά έχουν πεθάνει µε τον τρόπο αυτόν; Με την ατιµωρησία των ενόχων, µε τον σπαραγµό ολόκληρων οικογενειών και κοινοτήτων; ∆εκάδες χιλιάδες. Η περίπτωση της Χιντ, όσο αποτρόπαια και αν είναι, δεν είναι µια ασυνήθιστη ιστορία στην Παλαιστίνη. Ο Μοχάµεντ Ταµίµι ήταν δύο ετών όταν, λίγους µήνες πριν από την 7η Οκτωβρίου 2023, οι ισραηλινές δυνάµεις κατοχής –γνωστές επισήµως µε το όνοµα ∆υνάµεις Άµυνας του Ισραήλ (IDF)– τον πυροβόλησαν στο κεφάλι, ενώ βρισκόταν στο αυτοκίνητο µε τον πατέρα του στην κατεχόµενη ∆υτική Όχθη. Κανείς δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος. Όπως πάντα.
Αυτή είναι η παιδική ηλικία, στην Παλαιστίνη».
Το βιβλίο της Φραντζέσκα Αλμπανέζε θα παρουσιαστεί από τις εκδόσεις Τόπος στις 12 Δεκεμβρίου στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1ος όροφος).
