Loo Reed - o μουσικός που πάντρεψε την ομορφιά με τη δύναμη
Σαν σήμερα 27 Οκτώβρη 2013, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 71 ετών ο Λου Ριντ, εμβληματική φυσιογνωμία της ροκ και σημείο αναφοράς του μουσικού ρεύματος εδώ και σχεδόν πενήντα χρόνια.
Με το συγκρότημα Velvet Underground, όπως σημειώνει το περιοδικό Rolling Stones, στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα συνδύασε τη μουσική του δρόμου με την ευρωπαϊκή «avant-garde» παντρεύοντας ουσιαστικά την ομορφιά με τη δύναμη και δημιουργώντας μια νέα λυρική διάσταση στην ποίηση του «rock & roll». Ως «σόλο» δημιουργός, από τη δεκαετία του ‘70 μέχρι σήμερα, ο Λου Ριντ ήταν απρόβλεπτος προκαλώντας τους οπαδούς του σε κάθε βήμα του. Έπαιξε με ήχους glam, punk και alternative rock.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ο Λου Ριντ με τον βιολιστί Τζον Κέιλ δημιουργούν το συγκρότημα «Primitives» το οποίο στη συνέχεια μετονόμασαν σε «Warlocks». Με τη προσθήκη του κιθαρίστα Στέρλινγκ Μόρισον και της ντράμερ Μοριν Τάκερ δημιουργείται ένα από τα ιστορικότερα συγκροτήματα της ροκ μουσικής οι Velvet Underground.
Ως Velvet Underground θα τους γνωρίσει και ο Άντι Γουόρχολ, ο οποίος βοήθησε καθοριστικά στο να απογειωθεί η φήμη τους. Το δισκογραφικό ντεμπούτο των Velvet Underground «The Velvet Underground and Nico» αποτελεί ορόσημο για τη ροκ σκηνή, όπως σημειώνεται στο περιοδικό Rolling Stone, ενώ επιτυχία θα σημειώσουν και τα επόμενα τρία άλμουμ. (White Light/White Heat, 1968, The Velvet Underground, 1969, Loaded, 1970).
Με την αποχώρησή του από τους Velvet Underground ο Λου Ριντ θα ταξιδέψει στην Αγγλία όπου θα ξεκινήσει τη σόλο καριέρα του με το συγκρότημα «Yes». Ο Ριντ θα καθιερωθεί στο μουσικό στερέωμα με το επόμενο άλμπουμ του το «Transformer» (1972) με παραγωγό τον Ντέιβιντ Μπάουι, τον οποίο γνώρισε στο Λονδίνο. Ακολούθησαν και άλλοι δίσκοι όμως όχι τόσο επιτυχημένοι και με διάφορους πειραματισμούς. Μιλώντας στον δημοσιογράφο Λέστερ Μανγκς ο Λου Ριντ είχε δώσει μια απάντηση στους σφοδρούς επικριτές του: «Οι μαλακίες μου αξίζουν περισσότερο από τα διαμάντια των υπολοίπων».
Τα επόμενα χρόνια θα ακολουθήσουν τραγούδια με πολιτικό στίχο, ενώ θα αναπτύξει και πολιτική δράση. Όπως αναφέρεται στο Wikipedia «ο Ριντ έδειξε ενδιαφέρον για τα πολιτικά ζητήματα το 1986 όταν συμμετείχε στην περιοδεία της Διεθνούς Αμνηστίας A Conspiracy of Hope Tour. Στο άλμπουμ του New York το 1989, αποδοκίμασε το έγκλημα, τα υψηλά ενοίκια, τον πολιτευόμενο ιεροκήρυκα Τζέσε Τζάκσον, τον Γενικό Γραμματέα του Ο.Η.Ε. Κουρτ Βάλντχαϊμ ακόμη και τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β'. Επίσης, συνδεόταν φιλικά με τον Τσέχο αντιφρονούντα συγγραφέα και πολιτικό Βάτσλαβ Χάβελ».
Το 1996 το συγκρότημα Velvet Underground καταχωρήθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Ο Ρίντ θα συνεχίσει τον ιδιότυπο καλλιτεχνικό του δρόμο και μετά το 2000 με διάφορες πειραματικές δημιουργίες. «Πάντα τα σκέφτομαι όλα αυτά ως ένα βιβλίο. Θα έχουμε ένα μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα, κάθε δίσκος και ένα κεφάλαιο», είχε δηλώσει στο Rolling Stone το 1987.