Ένα νέο Ελ Ντοράντο στις Άνδεις - Ανακαλύφθηκε ένα στρατηγικό κοίτασμα αξίας 204 δισεκατομμυρίων ευρώ

Γεωλόγοι ανακάλυψαν το μεγαλύτερο κοίτασμα χαλκού και χρυσού εδώ και 30 χρόνια.

Το κοίτασμα των Άνδεων: πού βρίσκεται και τι βρέθηκε

Η περιοχή Vicuña—ανάμεσα στην επαρχία San Juan της Αργεντινής και την περιοχή Atacama της Χιλής—έχει αποδειχθεί κάτι περισσότερο από ένα απλό γεωγραφικό χαρακτηριστικό, αλλά ένας βασικός κόμβος για ολόκληρο τον κλάδο. Ακόμα και οι πρώτες μετρήσεις αποκάλυψαν ότι διαθέτει πραγματικά σημαντικούς όγκους χαλκού, χρυσού και αργύρου. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μεγάλοι παίκτες όπως η Lundin Mining και η BHP προσέγγισαν γρήγορα την αγορά—το ενδιαφέρον τους δεν είναι τυχαίο: η αγορά βρίσκεται στα πρόθυρα ενός μεγάλου ανασχηματισμού.

Η όλη δομή του κοιτάσματος βασίζεται σε δύο σημεία: το Filo del Sol και την Josemaria. Σκάβοντας βαθύτερα, το Filo del Sol αποδίδει περίπου 600 εκατομμύρια τόνους μεταλλεύματος, που περιέχουν περίπου 1,14% χαλκό. Η Josemaria έχει χαμηλότερη συγκέντρωση - περίπου 0,73% - αλλά αυτό δεν έχει εμποδίσει τον όγκο του μεταλλεύματος εκεί να ξεπεράσει τα 200 εκατομμύρια τόνους. Με βάση αυτούς τους δείκτες, η Vicuña είναι ένα από τα κορυφαία κοιτάσματα τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Βασικά χαρακτηριστικά και κατανομή των αποθεματικών

Οι γεωλόγοι ισχυρίζονται ότι οι τρέχουσες εκτιμήσεις δείχνουν αποθέματα επαρκή για δεκαετίες εκμετάλλευσης. Ωστόσο, αυτοί οι υπολογισμοί βασίζονται σε συγκεκριμένα στοιχεία:

1. Χαλκός - 13 εκατομμύρια τόνοι.

2. Χρυσός - 32 εκατομμύρια ουγγιές.

3. Ασήμι - 659 εκατομμύρια ουγγιές.

4. Οι κύριοι πόροι συγκεντρώνονται στο Φίλο ντελ Σολ και τη Χοσεμαρία.

5. Το προβλεπόμενο συνολικό κόστος ανέρχεται σε περίπου 204 δισεκατομμύρια ευρώ.

Όλα αυτά δεν αποτελούν απλώς εντυπωσιακούς όγκους, αλλά και ένα στρατηγικό πλεονέκτημα που θα μπορούσε να ωφελήσει χώρες και εταιρείες εν μέσω παγκόσμιας έλλειψης βασικών ενεργειακών μετάλλων.

Σύγκριση: Βικούνια και άλλες κοιτάσματα

Οικονομία: Ένας νέος μοχλός για την περιοχή και τις χώρες

Ο αντίκτυπος του ανοίγματος για την Αργεντινή και τη Χιλή δεν θα περιοριστεί στον μεταλλευτικό τομέα. Για την Αργεντινή, αυτή είναι μια ευκαιρία να μεταμορφώσει το καθεστώς της από ένα παράρτημα πρώτων υλών σε έναν ολοκληρωμένο παίκτη με υποδομές, θέσεις εργασίας και φορολογικά έσοδα. Η Χιλή θα ενισχύσει μόνο την ηγετική της θέση, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο της ως ο μεγαλύτερος παραγωγός χαλκού στον κόσμο και αποκτώντας πρόσθετους διαδρόμους εφοδιαστικής και τεχνολογίας.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας, μεγάλα έργα οδοποιίας στις Άνδεις, αναβαθμίσεις στον ενεργειακό τομέα και ανάπτυξη υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Το κοινό στην επαρχία Σαν Χουάν βασίζεται σε πραγματικές αλλαγές στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση - με άλλα λόγια, σε μακροπρόθεσμο αντίκτυπο από την ενσωμάτωση του έργου στην περιφερειακή οικονομία.

«Θέλουμε κάθε ευρώ που επενδύεται στα βουνά να μεταφράζεται σε πρόοδο για την κοιλάδα μέσω εξειδικευμένων θέσεων εργασίας, ασφαλών δρόμων και βελτιωμένων δημόσιων υπηρεσιών», τόνισε ο εκπρόσωπος της τοπικής αρχής.

Πώς να δημιουργήσετε ένα έργο: βήμα προς βήμα λογική

1. Έναρξη γεωλογικών ερευνών με ακριβή προσδιορισμό της σύνθεσης του μεταλλεύματος.

2. Προσέλκυση σημαντικών βιομηχανικών εταίρων για χρηματοδότηση και διαχείριση κινδύνου.

3. Προετοιμασία υποδομών: δρόμοι, γραμμές ηλεκτροδότησης, ύδρευση.

4. Διαπραγματεύσεις με τις τοπικές αρχές και τις κοινότητες.

5. Λήψη αδειών από τις κυβερνητικές ρυθμιστικές αρχές.

6. Έναρξη παραγωγής με υποχρεωτική συμμόρφωση με τα περιβαλλοντικά πρότυπα.

7. Ίδρυση κέντρων κατάρτισης για την εκπαίδευση προσωπικού.

8. Αξιολόγηση και τακτικός έλεγχος των επιπτώσεων στην οικονομία και τη φύση.

Σφάλματα διαχείρισης: ποιοι είναι οι κίνδυνοι και τι πρέπει να κάνετε διαφορετικά

1. Λάθος: Αγνόηση των περιβαλλοντικών προτύπων
   Συνέπεια: Διαμαρτυρίες, πρόστιμα, διακοπή λειτουργίας έργου
   Εναλλακτική λύση: Ενσωμάτωση αυτοματοποιημένης παρακολούθησης, πρόσληψη ανεξάρτητων ελεγκτών.

2. Λάθος: Έλλειψη διαλόγου με τους κατοίκους της περιοχής
   Συνέπεια: Απώλεια φήμης, προβλήματα με την πρόσληψη
   Εναλλακτική λύση: Δημιουργία κοινοτικών συμβουλίων, άμεση συμμετοχή στην κατανομή των παροχών.

   1. Λάθος: Υποτίμηση της εφοδιαστικής
      Συνέπεια: Αυξημένο κόστος, καθυστερήσεις
      Εναλλακτική λύση: Επένδυση σε υποδομές μεταφορών και συνεργασία με τοπικούς εργολάβους.

   Τι θα γινόταν αν... Υπερεκτιμούσαμε την κλίμακα;

   Εάν οι υπολογισμοί αποδειχθούν αισιόδοξοι και τα αποθέματα είναι χαμηλότερα από τα αναμενόμενα, οι εταιρείες θα διατηρήσουν την αξία τους με τη μορφή των εκτεταμένων υποδομών τους, του ανθρώπινου δυναμικού και των καθιερωμένων παραγωγικών σχέσεων. Οι επενδύσεις στην περιοχή θα διατηρηθούν και οι οδοί εφοδιαστικής και οι εκσυγχρονισμένες εγκαταστάσεις θα χρησιμοποιηθούν για άλλα έργα.

   Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα: μια άποψη από την οπτική γωνία των επιχειρήσεων και των περιφερειών

   Πλεονεκτήματα	Μειονεκτήματα
   Υψηλό επίπεδο διαφοροποίησης της παραγωγής	Κίνδυνοι περιβαλλοντικών συγκρούσεων
   Αύξηση επενδύσεων και θέσεων εργασίας	Εξάρτηση από τις συνθήκες της αγοράς
   Σύγχρονα πρότυπα ασφαλείας	Πιθανές καθυστερήσεις στη ρυθμιστική αρχή
   Μακροπρόθεσμες συμβάσεις προμήθειας	Η ανάγκη προσαρμογής της περιοχής

   Συχνές ερωτήσεις

   Πώς να επιλέξετε έναν εργολάβο για να εργαστεί σε μια τέτοια κατάθεση;

   Αξίζει να επικεντρωθούμε στην εμπειρία παρόμοιων έργων, στη διαθεσιμότητα τεχνολογιών περιβαλλοντικής ασφάλειας, καθώς και στην οικονομική σταθερότητα της εταιρείας.

4.  Πόσο κοστίζει η εφαρμογή ενός σύγχρονου συστήματος περιβαλλοντικής παρακολούθησης;

5. Η μέση τιμή για τέτοια έργα εξόρυξης κυμαίνεται από 1 έως 5 εκατομμύρια ευρώ, ανάλογα με το βάθος του αυτοματισμού και τη συχνότητα της παρακολούθησης.

   Είναι καλύτερο να κατασκευάσετε μόνοι σας την υποδομή ή να την αναθέσετε σε εξωτερικούς συνεργάτες;

   Όταν ο όγκος των εργασιών είναι μεγάλος, είναι πιο επικερδές να ανατεθούν ορισμένες λειτουργίες σε εξωτερικούς συνεργάτες με αποδεδειγμένη φήμη.

   Μύθοι και αλήθεια

   Μύθος: «Τα μεγάλα κοιτάσματα οδηγούν αναπόφευκτα σε περιβαλλοντικές καταστροφές.»
   Αλήθεια: Τα σύγχρονα έργα χρησιμοποιούν κλειστά συστήματα επεξεργασίας νερού και αυτοματοποιημένη παρακολούθηση, γεγονός που μειώνει τους κινδύνους.

   Μύθος: «Όλα τα κέρδη πηγαίνουν σε ξένες εταιρείες».
   Αλήθεια: Σύμφωνα με τις κρατικές συμβάσεις, ένα μέρος των κερδών παραμένει στις περιφέρειες και πηγαίνει για την ανάπτυξη υποδομών.

   Μύθος: «Οι κάτοικοι της περιοχής δεν λαμβάνουν τίποτα».
   Αλήθεια: Τα κοινωνικά προγράμματα και η δημιουργία θέσεων εργασίας αποτελούν τυπικές απαιτήσεις για τους επενδυτές.

   Ενδιαφέροντα γεγονότα

   1. Ο χαλκός είναι το βασικό μέταλλο για τα ηλεκτρικά οχήματα: ένα αυτοκίνητο περιέχει έως και 80 κιλά χαλκού.

   2. Το ασήμι είναι ένα απαραίτητο στοιχείο στα ηλιακά πάνελ· χωρίς αυτό, η παραγωγή καθαρής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα είναι αδύνατη.

   3. Ο χρυσός κατέχει την πλειοψηφία των αποθεματικών κεφαλαίων των κεντρικών τραπεζών σε όλο τον κόσμο.

   Ιστορικό πλαίσιο: σημαντικές ανακαλύψεις στην περιοχή

   1. Τη δεκαετία του 1990, ανακαλύφθηκε στη Χιλή το Escondida, το οποίο για πολύ καιρό αποτελούσε το μεγαλύτερο κοίτασμα χαλκού στον κόσμο.

   2. Στη Μογγολία, ξεκίνησε το έργο Oyu Tolgoi, όπου ο συνδυασμός χαλκού και χρυσού οδήγησε στην ανάπτυξη ψηφιακών τεχνολογιών στον εξορυκτικό κλάδο.

   3. Το Filo del Sol έχει ήδη εμφανιστεί σε αναφορές τη δεκαετία του 2010, αλλά μόλις τώρα επιβεβαιώθηκε η δυνατότητα για ανάπτυξη μεγάλης κλίμακας.

   Περιβαλλοντικές και κοινωνικές αποχρώσεις

   Το έργο θα πρέπει να εξισορροπήσει τη βιομηχανία με τη διατήρηση του μοναδικού περιβάλλοντος των Άνδεων. Τα συστήματα λογιστικής καταγραφής των υδάτων, οι μειώσεις εκπομπών και οι υποχρεωτικές διαβουλεύσεις με τις τοπικές κοινότητες είναι απαραίτητα. Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την πραγματική διαφάνεια και τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων μερών.

   Η Βικούνια γίνεται μια νέα κινητήρια δύναμη για τις αλυσίδες εφοδιασμού, την ενέργεια και την περιφερειακή ανάπτυξη. Εάν το έργο προχωρήσει σύμφωνα με το σχέδιο, θα καταδείξει ότι οι μεγάλοι βιομηχανικοί συσπειρώσεις μπορούν να συνυπάρχουν σε ισορροπία με το περιβάλλον και τα συμφέροντα των τοπικών κοινοτήτων.