Ο Πούτιν πηγαίνει στην Ινδία - Από μαχητικά αεροσκάφη μέχρι εμπορικές διαδρομές, προσφέρονται τεράστιες συμφωνίες

Η ανταλλαγή στρατιωτικής και πολιτικής τεχνολογίας στον αέρα και τη θάλασσα, στην ξηρά και στο διάστημα θα συζητηθεί κατά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πρόκειται να επισκεφθεί την Ινδία στις 5 Δεκεμβρίου για διμερή σύνοδο κορυφής. Η επίσκεψη είναι σημαντική, καθώς θα επιβεβαιώσει και θα ενισχύσει την «ειδική και προνομιακή στρατηγική εταιρική σχέση» εν μέσω δύσκολων παγκόσμιων γεωπολιτικών συνθηκών και αυξανόμενων πιέσεων της Δύσης στην Ινδία. Αυτή είναι η 23η ετήσια σύνοδος κορυφής και θα είναι η πρώτη του Πούτιν στην Ινδία από την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, υπογραμμίζοντας τη σημασία της.

Εν μέσω της επιθετικής πολιτικής και ρητορικής του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, η Ινδία διατήρησε την ψυχραιμία της και χειρίστηκε τις διαπραγματεύσεις για τους δασμούς με μεγάλη ωριμότητα και με μια προσέγγιση «λίγο δώσε και περισσότερο λάβε». Παρά την απειλή κυρώσεων σε ινδικές οντότητες, η κυβέρνηση Μόντι επιβεβαίωσε και ενίσχυσε τους μακροχρόνιους στρατηγικούς δεσμούς της με τη Ρωσία. Η υπομονετική προσέγγιση της Ινδίας έχει αποδώσει καρπούς. Ο Τραμπ αναγκάστηκε να υποχωρήσει εν μέρει στα φαρμακευτικά προϊόντα και τις βίζες H-1B, μεταξύ άλλων σημείων, ενισχύοντας την αποφασιστικότητα της Ινδίας να επιδιώξει στρατηγική αυτονομία και ενδεχομένως να ενισχύσει την ευθυγράμμισή της με τη Ρωσία.

Καθώς η Ινδία ετοιμάζεται να φιλοξενήσει τον Πούτιν, η αμυντική συνεργασία έχει μεταφερθεί στο επίκεντρο μιας ολοένα και πιο έντονης διπλωματικής εβδομάδας. Η επίσκεψη αναμένεται να οδηγήσει σε σημαντικές ανακοινώσεις σε ολόκληρο τον αμυντικό τομέα. Οι διπλωματικές εργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει μεταξύ του Ινδού Υπουργού Εξωτερικών Σ. Τζαϊσανκάρ και του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Στο Νέο Δελχί, ο Νικολάι Πατρούσεφ, ένας από τους στενότερους συμβούλους του Πούτιν, συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι για να συντονίσουν τις θέσεις τους ενόψει της συνόδου κορυφής, ενώ ο Τζαϊσανκάρ επισκέφθηκε τον Πούτιν στη Μόσχα.

Οι προσδοκίες σχετικά με την επίσκεψη του Πούτιν είναι υψηλές. Πέρα από τη συνεργασία για τα Su-57, τις εκκρεμείς παραδόσεις των S-400 και τις πρόσθετες συμβάσεις, θα συζητηθούν συζητήσεις για πιθανή συνεργασία για τα S-500, την επέκταση της κοινής παραγωγής αεροσκαφών Su-30MKI και αρμάτων μάχης T-90, καθώς και τις αναβαθμίσεις στο πρόγραμμα πυραύλων BrahMos. Αυτό θα μπορούσε να σημάνει την αρχή μιας νέας εποχής από κοινού ανάπτυξης αντί για μια παραδοσιακή συμφωνία αγοραστή-πωλητή.

Οι σχέσεις Ινδίας-Ρωσίας παραμένουν σταθερές

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η Ινδία έχει αντισταθεί στην αμερικανική πίεση να αποστασιοποιηθεί από τη Ρωσία. Η ινδο-ρωσική φιλία στέκεται σε γερά θεμέλια. Η γενική αντίληψη ότι η Ινδία πλησιάζει σιγά σιγά προς τη Δύση δεν υποστηρίζεται από την πραγματικότητα στην πράξη. Η Ινδία πιστεύει σαφώς στη στρατηγική αυτονομία. Έχει παραμείνει επίσημα ουδέτερη στη σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά έχει φανερά κλίνει προς τη Ρωσία. Παρά την απειλή του Νόμου της Ουάσιγκτον για την Αντιμετώπιση των Αντιπάλων της Αμερικής μέσω Κυρώσεων (CAATSA), η Ινδία προχώρησε με τη συμφωνία S-400 με τη Ρωσία. Παρά τις δυτικές κυρώσεις και τη σιωπηρή πίεση, η Ινδία αύξησε τις αγορές πετρελαίου από τη Ρωσία και συνέχισε το εμπόριο με βάση τη ρουπία.

Ο Πούτιν έχει πραγματοποιήσει εννέα επισκέψεις στην Ινδία, τρεις κατά τη διάρκεια της θητείας του Μόντι (2016, 2018 και 2021). Αυτός ο Δεκέμβριος θα είναι ο δέκατος. Ο Μόντι έχει πραγματοποιήσει επτά επισκέψεις στη Ρωσία. Υπάρχει μια ετήσια σύνοδος κορυφής Ινδίας-Ρωσίας εδώ και δεκαετίες. Η φιλική χημεία μεταξύ Πούτιν και Μόντι είναι ορατή στη γλώσσα του σώματός τους.

Η ινδοσοβιετική συνεργασία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 με χαλυβουργεία, μεγάλες υποδομές, συμπεριλαμβανομένων φραγμάτων και πυρηνικών σταθμών, και συνεργασία στο διάστημα, αλλά η πιο διαρκής ήταν οι αγορές αμυντικού εξοπλισμού από την Ινδία. Στην κορύφωση, οι ινδικές ένοπλες δυνάμεις είχαν σχεδόν το 80% του αμυντικού υλικού σοβιετικής/ρωσικής προέλευσης, και το ποσοστό παραμένει στο 60%. Η Ινδία στράφηκε προς τη Δύση για την προμήθεια στρατιωτικού υλικού υψηλής τεχνολογίας, αλλά και για την εξισορρόπηση του καλαθιού.

Τον Αύγουστο του 1971, ως εγγύηση έναντι της πιθανής απειλής των ΗΠΑ ή της Κίνας να υποστηρίξουν το Πακιστάν στον ινδοπακιστανικό πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση υπέγραψε συνθήκη φιλίας και συνεργασίας με την Ινδία. Αυτή έκτοτε έχει γίνει η Στρατηγική Συνεργασία Ινδίας-Ρωσίας. Η Ινδία και η Ρωσία συνεργάζονται επίσης στενά στο πλαίσιο των BRICS, SCO και RIC, μεταξύ άλλων φόρουμ.

Και οι δύο θέλουν να οδηγήσουν τη σχέση στο επόμενο επίπεδο. «Ο δεσμός μεταξύ του λαού της Ρωσίας και της Ινδίας είναι πολύ ισχυρός. Τα έθνη μας έχουν σταθεί το ένα δίπλα στο άλλο στα καλά και στα άσχημα», δήλωσε ο Μόντι κατά την τελευταία του επίσκεψη στη Ρωσία.

Η στρατιωτική αεροπορία παραμένει η μεγαλύτερη ινδο-ρωσική «Αγκαλιά της Αρκούδας» με τις σημαντικότερες μεταφορές υλικού.

Πώς ξεκίνησε η αεροπορική σύνδεση

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, η Ινδική Πολεμική Αεροπορία (IAF) παρέλαβε αεροσκάφη μεταφοράς μεσαίου φορτίου Ilyushin IL-14 με ελικόπτερο. Τα ελικόπτερα Mi-4 εντάχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και έγιναν μέρος της στρατιωτικής «λαογραφίας» μετά την επιχείρηση διάσχισης του ποταμού Meghna στον Ινδο-Πακιστανικό πόλεμο του 1971. Περίπου την ίδια εποχή, εντάχθηκαν σε υπηρεσία αεροσκάφη μεταφοράς 10 τόνων κατηγορίας An-12. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο του 1962 για την αερομεταφορά ενισχύσεων του στρατού. Στον πόλεμο του 1971, χρησιμοποιήθηκαν επίσης για βαρύ βομβαρδισμό.

Το 1962, οι Σοβιετικοί συμφώνησαν να μεταφέρουν τεχνολογία για τη συμπαραγωγή των αεροσκαφών MiG-21 στην Ινδία, κάτι που είχαν αρνηθεί νωρίτερα στην Κίνα. Σχεδόν 11.500 MiG-21 κατασκευάστηκαν σε όλο τον κόσμο. Η Ινδία εισήγαγε ή κατασκεύασε περισσότερα από 1.200. Οι Σοβιετικοί βοήθησαν την Ινδία να θεσπίσει άδεια παραγωγής MiG-21 στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Τρία νέα τμήματα της Hindustan Aeronautics Limited (HAL) δημιουργήθηκαν στο Nasik (αεροσκάφη), στο Koraput (κινητήρες) και στο Hyderabad (αεροηλεκτρονική). Αυτά τα εργοστάσια αργότερα κατασκεύασαν, αναβάθμισαν και αναβάθμισαν όλους τους τύπους ρωσικών αεροσκαφών.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία ενέταξε επίσης σε υπηρεσία αεροσκάφη κρούσης Sukhoi SU-7B υψηλής ταχύτητας με αιωρούμενες πτέρυγες. Το αεροσκάφος MiG 23 με αιωρούμενες πτέρυγες και η παραλλαγή αεράμυνάς του, το MiG-23MF, εντάχθηκαν στην Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μια πιο προηγμένη παραλλαγή κρούσης του MiG-23, το MiG-27, εντάχθηκε στο δυναμικό της το 1986, τα οποία συναρμολογήθηκαν στην Ινδία και αργότερα αναβαθμίστηκαν.

Οι Σοβιετικοί ανέπτυξαν MiG-29 και Su-27 τη δεκαετία του 1970 για να αντιμετωπίσουν τα αμερικανικά αεροσκάφη F-16 και F-15. Το εξαιρετικά ευέλικτο MiG-29 με σύγχρονο αερομεταφερόμενο ραντάρ και μια σειρά από προηγμένους πυραύλους αέρος-αέρος εντάχθηκε στην IAF στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Οι αναβαθμισμένες παραλλαγές αυτών θα συνεχίσουν να πετούν για τουλάχιστον μια δεκαετία. 125 αεροσκάφη MiG-21 Bis (Bison) αναβαθμίστηκαν από κοινού με τη Ρωσία από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ο στόλος των MiG-21 Bison αποσύρθηκε τον Σεπτέμβριο του 2025.

Σχεδόν το 45% του στόλου μαχητικών αεροσκαφών της IAF αποτελείται επί του παρόντος από το μαχητικό αεροσκάφος αεροπορικής υπεροχής Sukhoi SU-30MKI. Αναπτύχθηκε από κοινού με τη Ρωσία στις αρχές του 2000 και βρίσκεται υπό άδεια παραγωγής από την HAL. Σχεδόν 272 αεροσκάφη εντάχθηκαν σε υπηρεσία και σύντομα θα αναβαθμιστούν σημαντικά.

Η Ρωσία έχει παραδώσει δύο αεροσκάφη στο πλαίσιο του έργου της Ινδίας για την κατασκευή 114 αεροσκαφών Πολλαπλού Ρόλου Μαχητικών Αεροσκαφών (MRFA), το οποίο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί πλήρως. Το MiG-35 ήταν προηγουμένως μέρος του Μεσαίου Πολλαπλού Ρόλου Μάχης Αεροσκαφών (MMRCA) των 126 αεροσκαφών και έχει αξιολογηθεί. Το Su-35 είναι το δεύτερο αεροσκάφος.

Ο στόλος μεταφορών και περιστροφικών πτερύγων

Ειδικά κατασκευασμένο για την IAF, το μεσαίου μεγέθους μεταγωγικό αεροσκάφος An-32 άρχισε να παραδίδεται το 1984. Από τα 125 που αγοράστηκαν, σχεδόν 100 αεροσκάφη εξακολουθούν να λειτουργούν και έχουν αναβαθμιστεί. Η IAF απέκτησε επίσης το τετρακινητήριο στρατηγικό αερομεταφορικό πολλαπλών χρήσεων IL-76, βάρους άνω των 40 τόνων και με δυνατότητα μεταφοράς φορτίου. Η IAF συνεχίζει να χρησιμοποιεί το IL-76MD (φορτηγό), το IL-78MKI (ανεφοδιαστικό αεροσκάφος) και το A-50 με ισραηλινό ραντάρ Phalcon ως AWAC. Τα IL-76 μαζί με το An-32 αποτελούν το βασικό εργαλείο της IAF και υποστηρίζουν υλικοτεχνικά τον Ινδικό Στρατό στα Βόρεια Ιμαλάια και για τις αερομεταφορές μεταξύ θεάτρων.

Μεσαίου μεγέθους ελικόπτερα γενικής χρήσης και εφόδου Mi-8 εντάχθηκαν στην IAF στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ικανά να μεταφέρουν έως και 24 στρατιώτες, χρησιμοποιήθηκαν επίσης για καθήκοντα επικοινωνίας VVIP. Στη συνέχεια ακολούθησαν πιο προηγμένες εκδόσεις - Mi-17, Mi-17-1V και Mi-17V-5. Σημαντικός αριθμός Mi-17 αποκτάται επίσης από το Υπουργείο Εσωτερικών για την BSF. Η IAF απέκτησε επίσης ελικόπτερα Mi-26 βαρέως τύπου, τρία από τα οποία εξακολουθούν να λειτουργούν. Τα πρώτα ειδικά επιθετικά ελικόπτερα της IAF, Mi-25/35, αποκτήθηκαν το 1983.

Πύραυλοι και ναυτικά περιουσιακά στοιχεία

Η Ινδία παρέλαβε επίσης το πρώτο της σετ πυραύλων από τους Σοβιετικούς. Ο K-13 ήταν ο πύραυλος αέρος-αέρος πρώτης γενιάς που συνοδεύει το MiG-21. Οι R-73, R-27 και R-77 RVVAE ήταν μεταξύ αυτών που ακολούθησαν. Ομοίως, ο SA-2 (Dvina) ήταν ο πρώτος πύραυλος εδάφους-αέρος της Ινδίας. Οι SA-3 Pechora και SAM-8 εντάχθηκαν στις ένοπλες δυνάμεις αργότερα. Ο υπερσύγχρονος, από κοινού ανεπτυγμένος Ινδο-Ρωσικός πύραυλος κρουζ BrahMos έχει ήδη ενταχθεί στις Ινδικές Ένοπλες Δυνάμεις σε μεγάλους αριθμούς. Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έχει επίσης εντάξει το τρομερό σύστημα αεράμυνας S-400. Τρεις μονάδες έχουν παραδοθεί και δύο ακόμη συστήματα θα ενταχθούν έως το 2026.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η αεροπορία του Ινδικού Ναυτικού κυριαρχούνταν από πολλούς τύπους ρωσικών ναυτικών αεροσκαφών σταθερών και περιστροφικών πτερύγων. Σε αυτά περιλαμβάνονταν τα Ilyushin IL38, Tupolev Tu-142M και πολλά ελικόπτερα Kamov Ka-25, Ka-28 και Ka-31. Το αεροπλανοφόρο INS Vikramaditya (το πρώην Ρώσος Ναύαρχος Gorshkov) αποτελεί σημαντικό στοιχείο της μακροχρόνιας ρωσικής αεροπορικής σύνδεσης με το Ινδικό Ναυτικό. Το ναυτικό ενέταξε επίσης MiG-29K ικανά για αεροπλανοφόρα.

Μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς

Το 2007, η Ρωσία και η Ινδία υπέγραψαν σύμβαση μεταξύ της Sukhoi και της HAL για την κοινή ανάπτυξη ενός παράγωγου του εξελισσόμενου Su-57. Το 2010, και οι δύο χώρες συμφώνησαν σε μια προκαταρκτική σύμβαση σχεδιασμού στην οποία κάθε χώρα θα επένδυε 6 δισεκατομμύρια δολάρια. Η ανάπτυξη του stealth μαχητικού πέμπτης γενιάς αναμενόταν να διαρκέσει 8-10 χρόνια. Μέχρι το 2014, υπήρχαν ζητήματα που σχετίζονταν με την απόδοση, το κόστος και την κατανομή εργασίας. Η Ινδία τελικά αποχώρησε από τη συνεργασία το 2018. Η Ρωσία συνέχισε το πρόγραμμα και σήμερα διαθέτει το επιτυχημένο Su-57 Felon, εντυπωσιάζοντας θεατές και επαγγελματίες σε όλο τον κόσμο. Το μονοκινητήριο και μικρότερο Su-75 Checkmate της Ρωσίας φαίνεται επίσης ελκυστικό, αλλά βρίσκεται ακόμη υπό ανάπτυξη.

Στην Αεροπορική Έκθεση του Ντουμπάι τον Νοέμβριο, η Ρωσία έκανε αυτό που οι αξιωματούχοι περιγράφουν ως την πιο σημαντική στρατιωτική της πρόταση προς την Ινδία εδώ και χρόνια, μια πρόταση που θα μπορούσε ενδεχομένως να αναδιαμορφώσει το μέλλον της ινδικής αεροπορικής ισχύος. Η Μόσχα ανακοίνωσε μια προσφορά πλήρους αδειοδοτημένης παραγωγής του Su-57 στην Ινδία, μαζί με απεριόριστη μεταφορά τεχνολογίας - ένα επίπεδο πρόσβασης που κανένας δυτικός αμυντικός εταίρος δεν έχει προσφέρει ποτέ στην Ινδία. Η Ρωσία προτείνει μια αρχική προμήθεια μαχητικών Su-57E που παράγονται στη Ρωσία, ακολουθούμενη από κατασκευή στην Ινδία με αυξημένο εγχώριο περιεχόμενο. Αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τη συναρμολόγηση από εισαγόμενα κιτ. Η Ρωσία είναι πρόθυμη να ανοίξει ολόκληρο το οικοσύστημα πέμπτης γενιάς, το οποίο περιλαμβάνει κινητήρες, αισθητήρες, υλικά stealth, αεροηλεκτρονικά και άλλα διαβαθμισμένα συστήματα. Η Ρωσία είναι επίσης έτοιμη να παρέχει τεχνολογική μάθηση σε τομείς όπως κινητήρες πέμπτης γενιάς, οπτικά, ραντάρ AESA, τεχνητή νοημοσύνη, τεχνολογίες χαμηλής υπογραφής και προηγμένα αεροπορικά όπλα, πολλά από τα οποία έχουν απορριφθεί από τη Δύση. Η αναφερόμενη βασική τιμή του αεροσκάφους είναι απίστευτα μόλις 45 εκατομμύρια δολάρια. Το Su-57 χαρακτηρίζεται ως η «μητέρα όλων των προσφορών», με πλήρη μεταφορά τεχνολογίας και συμπαραγωγή στην Ινδία.

Η Ρωσία προτείνει το αεροσκάφος SJ-100

Η ινδική HAL υπέγραψε μνημόνιο συμφωνίας με την ρωσική UAC για την κατασκευή του Sukhoi Superjet 100 (SJ-100) στην Ινδία. Η συμφωνία υπογράφηκε πρόσφατα στη Μόσχα, ανοίγοντας τον δρόμο για την πρώτη κοινή παραγωγή πολιτικών αεροσκαφών στην ιστορία των δύο χωρών, οι οποίες συνεργάζονται εδώ και δεκαετίες στην αμυντική βιομηχανία. Σύμφωνα με τη νέα συμφωνία, η HAL θα έχει το δικαίωμα να παράγει το Sukhoi Superjet για εγχώριους πελάτες στην Ινδία. Οι εγχώριες αεροπορικές εταιρείες θα πρέπει να συμμετέχουν στο πρόγραμμα για να διασφαλιστεί η εμπορική βιωσιμότητα. Ελπίζεται - και ίσως αναμένεται - ότι οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας και οι υψηλοί δασμοί κατά της Ινδίας θα χαλαρώσουν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου. Ενώ οι διεθνείς πιστοποιήσεις, όπως οι εγκρίσεις της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Αεροπορίας των ΗΠΑ και της Υπηρεσίας Ασφάλειας της Αεροπορίας της ΕΕ, μπορεί να μην είναι κρίσιμες αρχικά, θα γίνουν σημαντικές για τις πτήσεις σε διεθνείς διαδρομές.

Πιθανοί τομείς εστίασης κατά την επίσκεψη Πούτιν

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Ρώσου προέδρου στην Ινδία, θα συζητηθούν οι παραδόσεις των υπόλοιπων συστημάτων S-400, με τον Πούτιν πιθανότατα να διασφαλίζει την έγκαιρη παράδοση. Θα υπογραφεί σύμβαση για επιπλέον πυραύλους S-400 που έχουν ήδη εγκριθεί από το Νέο Δελχί. Η Ινδία θα πιέσει για πέντε επιπλέον μονάδες S-400 και οι ίδιες ενδέχεται να ανακοινωθούν. Η Ινδία μπορεί επίσης να δείξει ενδιαφέρον για το σύστημα S-500 AD. Μπορεί να υπάρξει δήλωση για περαιτέρω επιτάχυνση και επέκταση του πυραυλικού προγράμματος BrahMos. Η Ινδία μπορεί επίσης να επιδιώξει την ενσωμάτωση πυραύλων αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς R-37M στο Su-30 MKI.

Οι συζητήσεις για το ρωσικό Su-57 Make-in-India μπορεί να είναι το κύριο θέμα συζήτησης. Ο χρόνος της προσφοράς είναι σημαντικός. Ο αρχηγός της IAF, αρχηγός αεροπορίας, στρατάρχης AP Singh, δήλωσε ότι η Ινδική Πολεμική Αεροπορία πρέπει να εντάσσει 35 έως 40 μαχητικά αεροσκάφη κάθε χρόνο για τις επόμενες δύο δεκαετίες, για να καλύψει τα κενά στις μοίρες. Έχει συνδέσει αυτήν την απαίτηση με τους μακροπρόθεσμους στόχους κατασκευής της Ινδίας στο πλαίσιο του Οδικού Χάρτη 2047. Ενώ η Ινδία προχωρά με το δικό της πρόγραμμα αεροσκαφών πέμπτης γενιάς AMCA, θα χρειαστεί χρόνος και μπορεί να χρειαστεί μια ενδιάμεση επιλογή, και η Ρωσία μπορεί να πιέσει για απευθείας αγορές δύο έως τεσσάρων μοιρών του μαχητικού πέμπτης γενιάς.

Εκτός από την ανταλλαγή αεροπορικής τεχνολογίας, υπάρχουν και άλλα κοινά έργα που θα μπορούσαν να προκύψουν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης. Ένα είναι ο πυρηνικός σταθμός Kudankulam, όπου μόνο δύο από τις έξι μονάδες λειτουργούν, και έχουν σημειωθεί σημαντικές υπερβάσεις κόστους και χρόνου. Ένα άλλο είναι η ρωσική υποστήριξη για την επερχόμενη πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση της Ινδίας, την αποστολή Gaganyaan. Η Ρωσία θα πιέσει επίσης για συνεργασία στο πρόγραμμα υποβρυχίων AIP της Ινδίας και θα προσφέρει τον από κοινού σχεδιασμό και ανάπτυξη συμβατικών υποβρυχίων με πρόσβαση σε προηγμένη τεχνολογία, στο πλαίσιο του έργου P-75I.

Δύο φρεγάτες, οι INS Tushil και INS Tamala, ναυπηγήθηκαν πρόσφατα από τη Ρωσία στο ναυπηγείο Yantar, ενώ οι υπόλοιπες δύο κατασκευάζονται στο Goa Shipyard Ltd (GSL) στην Ινδία μέσω μεταφοράς τεχνολογίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ρωσία επεκτείνει τη ναυπηγική της συνεργασία με την Ινδία, με δύο ινδικά ναυπηγεία να εξετάζονται για την κατασκευή τεσσάρων μη πυρηνικών παγοθραυστικών. Ρώσοι ναυπηγοί έχουν προσφέρει στο Νέο Δελχί το πυρηνοκίνητο σχέδιό τους για ένα αεροπλανοφόρο του Ινδικού Ναυτικού, σύμφωνα με δημοσιεύματα.

Η GSL θα κατασκευάσει επίσης 24 φορτηγά πλοία κατηγορίας ποταμού-θάλασσας για Ρώσους πελάτες στην Κασπία Θάλασσα έως το 2027. Η συνεργασία με την Ινδία στη ναυπηγική βιομηχανία έχει οφέλη για τη Ρωσία, καθώς το κόστος μονάδας ανά πλοίο προβλέπεται να είναι το μισό από αυτό που θα κόστιζε στους Ρώσους ναυπηγούς.

Η κοινοπραξία Ινδο-Ρωσίας Rifles Private Limited (IRRPL) έχει συσταθεί και έχει ξεκινήσει την παραγωγή τυφεκίων AK-203 στην Ινδία στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Make in India». Ο ρυθμός παραγωγής πρέπει να αυξηθεί και αυτό θα συζητηθεί.

Η Ινδία και η Ρωσία υπέγραψαν πρόσφατα τη Συμφωνία Αμοιβαίας Ανταλλαγής Λογιστικής για τη διευκόλυνση της στρατιωτικής συνεργασίας, επιτρέποντας στις ένοπλες δυνάμεις και των δύο εθνών να χρησιμοποιούν τις βάσεις και τις εγκαταστάσεις η μία της άλλης για υλικοτεχνική υποστήριξη. Θα μπορούσε να γίνει κάποια αναφορά.

Ο ομφάλιος λώρος του υλικού του ινδικού στρατού, συμπεριλαμβανομένων ανταλλακτικών και επισκευών, με τη Ρωσία θα συνεχιστεί για τις επόμενες δεκαετίες. Η Ινδία θα επιδιώξει απλούστερες διαδικασίες και ταχύτερες παραδόσεις.

Η Ινδία και η Ρωσία προσπαθούν να προωθήσουν τον Διεθνή Διάδρομο Μεταφορών Βορρά-Νότου, τον Θαλάσσιο Διάδρομο Τσενάι-Βλαδιβοστόκ και την Πολική Οδό. Αυτό θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της τελικής κοινής διακήρυξης.

Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Ρώσος Πρέσβης στην Ινδία, Νικολάι Κουντάσεφ, «Ο ουρανός είναι το όριο για την επέκταση της εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Ινδίας».

Πηγή: RT