"Καλοκαιρινό ταξίδι στο χρόνο και στη φιλοσοφία."

 

Κριτική του βιβλίου από τη Χαριτίνη Μαλισσόβα
 

Μετά από ένα ταξίδι στο χρόνο, μέσα από την αφηγηματική δεινότητα του Δημήτρη Στεφανάκη,στο βιβλίο "Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι"(εκδόσεις Ψυχογιός) ο Αλμπέρ Καμύ βρίσκεται ολοζώντανος το καλοκαίρι του '98 στη Μύκονο,40 χρόνια μετά το θάνατό του.

Σκοπός της Αριάδνης που τον επαναφέρει στο γεμάτο από φως και λάμψη νησί ,(το οποίο είχε επισκεφθεί ο ίδιος ο Καμύ μετά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας.) είναι να τελειώσει το ημιτελές του μυθιστόρημα" ο πρώτος άνθρωπος". Ο Δημήτρης Στεφανάκης, στο βιβλίο του ,γνώστης και μελετητής του κεντρικού του ήρωα καθιστά σαφές ότι πρόκειται για ένα καθαρόαιμο μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον Καμύ, τη Μεσόγειο και το ελληνικό καλοκαίρι. Με ένα άκρως ελκυστικό, καλοκαιρινό και καλαίσθητο εξώφυλλο,στο οποίο δεσπόζει ο ανεμόμυλος,σήμα κατατεθέν των ελληνικών νησιών και του ελληνικού καλοκαιριού ,αλλά και μέσα στις 250 καλογραμμένες και με γλαφυρή ,κινηματογραφική αφήγηση σελιδες του βιβλίου,ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός μιας άκρως ενδιαφέρουσας περιήγησης σε φιλοσοφικές και κοινωνιολογικές αναζητήσεις υπό το άπλετο ελληνικό φως.

 

Άνθρωποι σύγχρονοι ,αλλά και φιλόσοφοι,σύγχρονοι του Καμύ,δίνουν δυναμική στο κείμενο,μια και ο καθένας, "ιδιοφυής με τον τρόπο του" δίνουν ώθηση στο ενδιαφέρον μας για την εξέλιξη της μυθοπλασίας. Με αποφθεγματικό λόγο,που σε ωθεί να θες να διαβάσεις ξανά και ξανά πολλά κομμάτια του μυθιστορήματος,η γραφή του Στεφανάκη τείνει να είναι κλασική και διαχρονική,μεταφέροντας παράλληλα τον αναγνώστη σε διαστάσεις του χρόνου ο οποίος φαίνεται βασικός άξονας και πρωταγωνιστής της ιστορίας.

 

Ένα ενδιαφέρον βιβλίο το οποίο,προσωπικά διάβασα με μια ανάσα,και ανέτρεξα αρκετές φορές στις σελίδες του.Μια μυθοπλασία που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν και πότε πρέπει να δίνουμε δεύτερη ευκαιρία ατους εαυτούς μας και στους άλλους,αφού ,όπως ο συγγραφέας αναφέρει: "δεν μπορείς να μπεις για δεύτερη φορά στον ίδιο ποταμό", μπορείς όμως να βιώσεις όσα σου επιτρέψει να "συλλαβίσεις" η ροή του...

 

Ένα ταξίδι στις Κυκλάδες και στο φως, που συμφιλιώνει τη ζωή με τον θάνατο, ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τη λογοτεχνία, για τη φιλοσοφία και τα απωθημένα της ψυχής.

 

Είναι ο θάνατος το αναπάντεχο τέλος που κόβει οριστικά το νήμα της ζωής και της δημιουργίας, ή υπάρχει κάποτε μια δεύτερη ευκαιρία για να ολοκληρώσει κανείς ό,τι άφησε; Οι απαντήσεις στο βιβλίο,αλλά και εντός μας.

 

Το καλοκαίρι εξάλλου είναι τόσο όμορφο,ώστε επιβάλλεται να το συλλαβίζουμε για να κρατήσει,όσο είναι δυνατόν ,περισσότερο. "Το καλοκαίρι είναι αήττητο."