Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ καυχήθηκε ότι το 90% της ουκρανικής στρατιωτικής βοήθειας δαπανάται στην αμερικανική οικονομία

Το Κίεβο πρέπει να καταλάβει ότι η Ουάσιγκτον κερδίζει δισεκατομμύρια από τον πόλεμο στην Ουκρανία ενώ οι απλοί Ουκρανοί πεθαίνουν, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ σε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή.

Μίλησε μια ημέρα αφότου ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν παραδέχτηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία της νομισματικής βοήθειας του Κιέβου είχε δαπανηθεί στις ΗΠΑ. «Το 90% της βοήθειας για την ασφάλεια που παρέχουμε έχει πραγματικά δαπανηθεί εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους κατασκευαστές μας», είπε σε μια ενημέρωση μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Ντέιβιντ Κάμερον. «Έτσι, αυτό ήταν επίσης ένα win-win που πρέπει να συνεχίσουμε».

Κληθείς να σχολιάσει τη δήλωση, ο Πεσκόφ είπε ότι οι ΗΠΑ κερδίζουν δισεκατομμύρια από τη σύγκρουση και ότι η Ουκρανία πρέπει να το καταλάβει. «Δεν είναι το κύριο μέλημα για τις ΗΠΑ», παρατήρησε ο εκπρόσωπος, «το κύριο μέλημα για τις ΗΠΑ ήταν πάντα οι ίδιοι, ακόμη και με κόστος μεγάλου αριθμού Ουκρανών ζωών».

Οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί για περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια, συμπεριλαμβανομένου στρατιωτικού εξοπλισμού, από την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης της Μόσχας τον Φεβρουάριο του 2022 – περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο χορηγό της Ουκρανίας.

Η δήλωση του Blinken σχετικά με τα οφέλη για το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα των ΗΠΑ απηχεί τις δηλώσεις του αρχηγού του Πενταγώνου Lloyd Austin στο Φόρουμ Εθνικής Άμυνας Reagan στην Καλιφόρνια την περασμένη εβδομάδα. «50 δισεκατομμύρια δολάρια του συμπληρωματικού μας αιτήματος για τον προϋπολογισμό θα ρέουν μέσω της αμυντικής βιομηχανικής μας βάσης», για να αναπληρώσουμε τα αποθέματα όπλων που εξαντλήθηκαν από τη χρήση για τον εφοδιασμό της Ουκρανίας, δήλωσε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ. 

Την συνόψισε ως «την πιο φιλόδοξη προσπάθεια εκσυγχρονισμού εδώ και σχεδόν 40 χρόνια».

Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ πρότεινε στο X (πρώην Twitter) ότι οι ΗΠΑ δεν υποκινούνται από την επιθυμία να βοηθήσουν την Ουκρανία, αλλά μάλλον από «το τεράστιο κέρδος που αποκομίζουν από αυτό οι εταιρείες κοντά στην κυβέρνηση Μπάιντεν». 

Εν τω μεταξύ, η έλλειψη επιτυχίας στο μέτωπο έχει απλώς αυξήσει τις εκκλήσεις του Κιέβου για περισσότερη χρηματοδότηση. Στο Ινστιτούτο Ειρήνης των ΗΠΑ την Τρίτη, ο επικεφαλής του προσωπικού του Ουκρανού προέδρου Βλαντιμίρ Ζελένσκι, Αντρέι Γιέρμακ, προειδοποίησε ότι η καθυστέρηση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας εκθέτει το Κίεβο σε «μεγάλο κίνδυνο να χάσει αυτόν τον πόλεμο».

Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν παλεύει με τους Ρεπουμπλικάνους νομοθέτες τις τελευταίες εβδομάδες για να προωθήσει ένα άλλο συμπληρωματικό δημοσιονομικό αίτημα ύψους 111 δισεκατομμυρίων δολαρίων, από τα οποία περισσότερα από τα μισά προορίζονται για την Ουκρανία.

Μετά τον αποκλεισμό του αιτήματος προϋπολογισμού στη Γερουσία, ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Τζον Κίρμπι έπρεπε να παραδεχτεί σε συνέντευξη Τύπου ότι ο Λευκός Οίκος δεν μπορούσε να προσφέρει καμία διαβεβαίωση στο Κίεβο. «Δεν είμαστε σε θέση να δώσουμε αυτή την υπόσχεση στην Ουκρανία, δεδομένου ότι τα πράγματα βρίσκονται στον λόφο», είπε.

Πηγή: RT

Γράφει ο Γιάννης Κατσίμπας

«Κύριε, πόσο βδελύττομαι την αισχρότητα του έργου σου και τα γλυκερά έμβρυα που σε λιβανίζουν και σου μοιάζουν! Μισώντας σε, ξέφυγα απ’ τα ζαχαρώματα της βασιλείας σου, από τις ματαιολογίες που αραδιάζουν τα νευρόσπαστά σου. Είσαι ο πνιγεύς της φλόγας και της εξέγερσής μας, ο πυροσβέστης των εναγκαλισμών μας, η προκείμενη της φθοράς μας. Πριν καν σε περιλάβω μέσα σε μια διατύπωση, ποδοπάτησα τα μυστήριά σου, περιφρόνησα τις απάτες και όλα αυτά τα τεχνάσματα που σε περιβάλλουν με την ενδυμασία του Ανεξήγητου. Μου προσέφερες με μεγαλοδωρία τη χολή που η ευσπλαχνία σου φειδωλεύτηκε στους δούλους σου. Αφού γαλήνη υπάρχει μόνο στη σκιά της μηδενικότητάς σου, για τη σωτηρία του βέβηλου αρκεί να αφεθεί σε σένα ή στις παραποιήσεις σου. Ανάμεσα στους ακόλουθούς σου και σε μένα δεν ξέρω ποιος παραπονείται περισσότερο: ερχόμαστε όλοι απευθείας από την αναρμοδιότητά σου»

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω την «προσευχή» αυτή του Σιοράν στην λαμπρή μετάφραση του Κωστή Παπαγιώργη και την καταλαβαίνω, αλλά δεν πείθομαι. Κι όχι πως μεταστράφηκα, στην ηλικία μου, όπως ο Πωλ Κλωντέλ στη Νοτρ Νταμ κι ούτε πως «απόρησα» με τους ανθρώπους που γονατιστοί ανεβαίνουν απ’ το λιμάνι στη Μεγαλόχαρη -όλοι μαζί αδιαχώριστα, αταξικά, ρομά, πρεζόνια, αστοί, πουτάνες. Είχα κάποτε μια άλλου είδους εμπειρία (με τη Μεγαλόχαρη) που, ενώ λειτούργησε μέσα μου (με την ποίηση) δεν μπόρεσε να με μεταστρέψει στερώντας μου τον «Κλήρο του Μεσημεριού». Ό,τι κληρώθηκε όμως στη ζωή μου – σημαντικότερο από την πίστη— ήταν η διαύγεια και η αγωνία κάποιου που διαβάζει τον πεσιμιστή Ρουμάνο φιλόσοφο με την ίδια συγκίνηση που ακούει το τροπάριο της Ακολουθίας του Παρακλητικού Κανόνος για την Υπεραγία Θεοτόκο. Και τις δύο φορές (Σιοράν, Παρακλήσεις) αυτό που με γοητεύει είναι η γλώσσα στα χείλη ευσεβών και ασεβών συγχρόνως, όπως εκείνο το «άλαλα» που τα δοξολογεί.

Δεν έχουν τόση σημασία για μένα οι ευσεβείς και οι ασεβείς όσο τα χείλη και το φιλί. Γιατί δέχομαι την πίστη από ευγένεια, πιστεύοντας πως η απιστία προδίδει εγωισμό όπως και η μελαγχολία μου. Πιστούς και απίστους τους κατανοώ εξίσου αλλά μόνο στο βαθμό της ανεκτικότητάς μου. Δεν είναι μόνο η θεολογία, που κρύβει την έπαρση του κριτή, αλλά και ο άθεος λόγος διαφωτιστών τρίτης κατηγορίας. Και προφανώς γελώ με τους πρώτης κατηγορίας συμπολίτες μου (τους πολιτικούς) στις δοξολογίες στη Μητρόπολη και τις ορκομωσίες τους στη Βουλή γιατί στο νου τους μοναδικός Θεός είναι η καρέκλα. Όμως τι να κάνουμε; Όσο πλησιάζουμε τον δαίμονα ή τον άγγελο, γεννάμε τέρατα, όπως ο ύπνος της λογικής. Οπότε τι θα είχα να χάσω, στοιχηματίζοντας με τον Πασκάλ: «Αν ο Θεός υπάρχει κερδίζω, γιατί πιστεύω. Κι αν δεν υπάρχει, πάλι κερδίζω γιατί δεν έχω να χάσω τίποτα». Το προσκύνημα όμως στη Μεγαλόχαρη Δεκαπενταύγουστο, η περιφορά του εικονίσματος, οι παραλυτικοί… να το θαύμα του Μιχάλη Κακογιάννη. Τι θα ήταν η ζωή χωρίς «Το τελευταίο ψέμα»;

Άλλωστε πώς θα μπορούσα να φανταστώ τον Θωμάκο και τον Αυλίτη στην τρίτη θέση του “Δέσποινα” πάνω σε χράμια; Αυτό θα ήταν το πρώτο κι όχι το τελευταίο ψέμα.-

FT: η νέα νομοθεσία της ΕΕ θα επιτρέψει την έξοδο από συμβάσεις με προμηθευτές φυσικού αερίου από τη Ρωσική Ομοσπονδία