Ο Γ. Θωμάκος θα πεταχτεί από την Κηφισιά σαν στυμμένη λεμονόκουπα

Γράφει ο Γιάννης Κατσίμπας

…είχε αναρωτηθεί με ανυπόκριτη ειλικρίνεια φίλος με οποίο συνομιλούσα..

Θυμίζοντας μόνο τη ρήση του Ελευθέριου Βενιζέλου, ότι το «το χούι της πολιτικής εξέρχεται του πολιτικού έξι μήνες από τον θάνατο του».

 που υπακούει στην ευαγγελική ρήση «οι έσχατοι έσονται πρώτοι». 

 Να σημειωθεί ότι όλα αυτά ειπώθηκαν στα σοβαρά και όχι για να δημιουργηθεί ευθυμία.

Η ζωή μας δίδαξε πως όταν δεν περπατάει μια σχέση αρχίζει να παίζει η λύση του χωρισμού. Του διαζυγίου. Αν όμως τελικά επικρατήσει ο φόβος της μοναξιάς, ή η οικονομική ανασφάλεια του ενός εκ των δύο, ή και των δύο και δεν χωρίσουν και συνεχίσουν να παριστάνουν το ζευγάρι τότε χειροτερεύει το πρόβλημα και μετατρέπεται σε αρρώστια. Σε καρκίνωμα. Σ' αυτήν τη φάση δυστυχώς βρισκόμαστε. Πρέπει λοιπόν να τολμήσουμε. Να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με αυτούς, (το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό μας που έχει καταντήσει φτηνό πρωινάδικο), για να αρχίσουμε επιτέλους να βλέπουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Κίνηση που μονάχα εμείς μπορούμε να κάνουμε χωρίς δισταγμούς, φόβους και αναστολές μόλις ξαναβρεθούμε μπροστά σε κάλπη.

Εκτός αν έχουν αποφασίσει να παίξουν πρώτα τον ρόλο του νεκροθάφτη και μετά των τεθλιμμένων συγγενών.

«…Ένας κουλάκος θα είναι ο Κηφισιώτης εάν –ο μη γένοιτω- ευωδοθούν τα σχέδια σου! ΄Ερμαιος στις ορέξεις των τοπικών συμφερόντων!…» Πριν επινοήσετε τον καλό δικηγόρο που θα υποστήριζε προς υπεράσπισιν μου πως χρησιμοποιώ τη λέξη “κουλάκος” ως υποκοριστικό του “κούλης”, -καμία σχέση με το γνωστό Κούλη- χρήσιμο θα ήταν να πληροφορηθείτε την τελική μοίρα των κουλάκων. Η Ιστορία τους ξεπέρασε, το νέο καθεστώς τους καταδίωξε απηνώς και τελικά τους συνέτριψε. Εκείνοι, οι εύποροι και σχετικά ανέμελοι κουλάκοι, έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους, κατήντησαν -όσοι επέζησαν- ανέστιοι και πένητες. Αυτή ακριβώς η μοίρα δεν προδιαγράφεται -σύμφωνα με την αντιπολίτευση- για την Κηφισιώτικη μεσαία τάξη στην νέα τάξη πραγμάτων; Κουλάκος ήθελα να γράψω και κουλάκος έγραψα.

Η δίκη προθέσεων και το συμπέρασμα ότι εγώ ξεσκονίζω τον Γ. Θωμάκο, που μόνο ως θλιβερό, ανόητο αστείο μπορεί να εκλάβει κανείς, σε ένα κείμενο όπου επισημαίνω την πολυετή ταβανοθεραπεία του, σε ένα κείμενο όπου του αποδίδω ευθύνη για την άνοδο των ακροδεξιών μορφωμάτων, σε ένα κείμενο όπου επισημαίνω ότι διατηρεί το άρωμα του “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”, ο ισχυρισμός σας ότι εγώ αποσκοπώ στο να εξαργυρώσω ότι γράφω είναι ιδιαίτερα προσβλητικός.

Εάν τέλος, τα επιχειρήματα που αποδίδω στους “Θωμακικούς”, ναι υπάρχουν και τέτοιοι σας πείθουν περισσότερο από τα επιχειρήματα που αποδίδω στους σκοτεινούς, άρρωστους κύκλους Αυλίτη, μήπως εσείς θα έπρεπε να μετακινηθείτε προς την παράταξη Θωμάκου;-