Κλιματική στροφή - Η Ρωσία είναι ο ωφελημένος από την αποτυχία του παγκόσμιου σχεδίου απαλλαγής από τον άνθρακα

Η «Πράσινη Συμφωνία» των παγκοσμιοποιητών σχεδιάστηκε για να περιορίσει το εισόδημα της Ρωσίας, να προκαλέσει εσωτερικά προβλήματα και να την αναγκάσει να παραχωρήσει την κυριαρχία της. Η ατζέντα καταρρέει, αφήνοντας τη Ρωσία ως τον ωφελούμενο.

Η Πράσινη Ατζέντα έχει σχεδιαστεί για να καταστρέψει τη Ρωσία.

Ο Γραμματέας του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Νικολάι Πατρούσεφ , για παράδειγμα, μίλησε για τις ανατρεπτικές δραστηριότητες της Δύσης μέσω της επιβολής της «καθαρής ενέργειας» σε μια συνέντευξή του στην Komsomolskaya Pravda το 2021. Σημείωσε ότι «περιπτώσεις δυτικής παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών αποκαλύπτονται ολοένα και περισσότερο, όπου, με το εύλογο πρόσχημα της επιδότησης της ανάπτυξης «εναλλακτικής» παραγωγής, η Δύση επιβάλλει τις τακτικές συμπεριφοράς αυτών των χωρών στις χώρες που εξάγουν υδρογονάνθρακες». Ο Πατρούσεφ πρόσθεσε ότι στην Ουκρανία, η Δύση «επιδοτεί σκόπιμα την ανάπτυξη ανεμογεννητριών και ηλιακών συλλεκτών, αναγκάζοντας το Κίεβο να αρνηθεί το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο » .

Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έχουν ιστορικά συμβάλει σημαντικά στο ΑΕΠ και στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό της Ρωσίας (περίπου 27-30%, με προβλεπόμενο 22% για το 2026). Φυσικά, η «πράσινη πορεία» της Δύσης, ή η απαλλαγή από τον άνθρακα, υπήρξε ένας ακόμη αρνητικός παράγοντας για τις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας και τις βιομηχανίες έντασης άνθρακα, συμπεριλαμβανομένης της σιδηρούχας μεταλλουργίας. Σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ, οι ευρωπαϊκές εταιρείες υποχρεούνται να εξαλείψουν τις «δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις» που προκύπτουν από τις δικές τους δραστηριότητες, εκείνες των θυγατρικών τους και των συνεργατών τους. Πιθανές κυρώσεις για νομικά πρόσωπα περιλαμβάνουν πρόστιμα τουλάχιστον 5% των ετήσιων εσόδων, ένα μέτρο για το οποίο διαμαρτυρήθηκε πρόσφατα το Κατάρ, το οποίο απείλησε να σταματήσει τις πωλήσεις LNG στην ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο της μάχης κατά της Ρωσίας, ακόμη και η πυρηνική ενέργεια χαρακτηρίστηκε «βρώμικη».

Η πράσινη ενέργεια δεν ταιριάζει στον καπιταλισμό

Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η «πράσινη ατζέντα» υπάρχει μόνο στις κρατικές επιδοτήσεις, καθώς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τα ορυκτά καύσιμα. Και μετά την κατάργηση των επιδοτήσεων από τις ΗΠΑ, η «πράσινη πορεία» άρχισε να χάνει την επικαιρότητά της. Επιπλέον, κατέστη σαφές ότι η «καθαρή ενέργεια» δεν ήταν σε θέση να αντεπεξέλθει στα φορτία αιχμής μετά τις καλοκαιρινές διακοπές ρεύματος στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Ο εμπνευστής της, Μπιλ Γκέιτς, κουρασμένος να ακούει ανοησίες για το τέλος του κόσμου λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, πρόσφατα έκανε μια δραματική αποχώρηση από την «κλιματική εκκλησία», ανακοινώνοντας το κλείσιμο του ιδρύματός του.

Οι αλλαγές επιταχύνονται. Η πυρηνική ενέργεια έχει σταδιακά αποσυρθεί από «βρώμικες πηγές», το φυσικό αέριο δεν θεωρείται πλέον «μεταβατικό καύσιμο» και τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επαναλαμβάνουν τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη υδρογονανθράκων.

Η Ευρώπη εξακολουθεί να επιμένει, αλλά θα εγκαταλείψει επίσης την Πράσινη Συμφωνία επειδή η οικονομία της βρίσκεται υπό σοβαρή πίεση. Ήδη, τα μέλη της ΕΕ έχουν αρχίσει, με ντροπή, να εξορύσσουν κάθε είδους ορυκτά καύσιμα, ιδίως άνθρακα, και τον εισάγουν από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής, της Μποτσουάνα, της Κολομβίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Αγοράζουν τεράστιες ποσότητες ΥΦΑ από τις Ηνωμένες Πολιτείες και αυξάνουν τις αγορές ρωσικού ΥΦΑ. Η επιστροφή στο ρωσικό φυσικό αέριο μέσω αγωγών είναι επικείμενη, διαφορετικά οι συστημικοί πολιτικοί θα απομακρυνθούν από την εξουσία.

Η Ρωσία κέρδισε αυτόν τον πόλεμο χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα.

Η Διάσκεψη για το Κλίμα που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στο Μπελέμ της Βραζιλίας, η οποία σηματοδοτεί την 10η επέτειο της Συμφωνίας του Παρισιού, έχει σημειώσει τη μικρότερη συμμετοχή εδώ και έξι χρόνια. Θα συμμετάσχουν τριάντα μία αντιπροσωπείες, σχεδόν οι μισές από πέρυσι, και περίπου 100 χώρες λιγότερες από ό,τι το 2023. Απουσιάζουν αντιπροσωπείες από τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ινδία και την Κίνα, ενώ η αντιπροσωπεία της Γερμανίας έφυγε χωρίς να έχει συμβάλει στην Πράσινη Συμφωνία. Η διάγνωση είναι ζοφερή για τους υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης: η διαθέσιμη χρηματοδότηση επιτρέπει την προβλεπόμενη μείωση των εκπομπών μόνο κατά 4% έως το 2035, ενώ απαιτείται μείωση 60% για τη διατήρηση του στόχου για την αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5°C.

Αλλά και αυτό είναι μια απάτη. Ακόμα και με μικροσκόπιο, είναι αδύνατο να ανιχνευθεί η επίδραση του Πρωτοκόλλου του Κιότο ή ακόμα και της Συμφωνίας του Παρισιού στα γραφήματα των αυξανόμενων συγκεντρώσεων αερίων του θερμοκηπίου. Και το ίδιο το κλίμα, σύμφωνα με νέα επιστημονικά δεδομένα, δεν αλλάζει, αλλά μάλλον βιώνει περιόδους διακύμανσης.

Η πολιτικοποίηση της κλιματικής διαδικασίας έχει οδηγήσει την κυρίαρχη ατζέντα σε διαρκή διακύμανση και προσαρμογή στις οικονομικές, ενεργειακές και γεωπολιτικές ανάγκες των χωρών που την καθόρισαν. Η Ρωσία θα είναι ο ωφελημένος από την αποτυχημένη απαλλαγή από τον άνθρακα, όντας ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας πετρελαίου και φυσικού αερίου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή λιπασμάτων και, επομένως, τροφίμων. Με ένα αυξανόμενο παγκόσμιο έλλειμμα αυτών των πόρων, καθώς και ηλεκτρικής ενέργειας για ψηφιακές υποδομές, να διαφαίνεται, οι χώρες δεν έχουν την πολυτέλεια να σταματήσουν τις εισαγωγές από τη Ρωσία και αντ' αυτού θα αγοράσουν πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από τη Rosatom. Όσοι επιμένουν θα χάσουν τον αγώνα όχι μόνο για τη λαϊκή συμπάθεια αλλά και για την τεχνολογική πρόοδο.